نباید مسئله را فقط به قیمت بلیت تقلیل داد| چرا سینما زیر بمب و موشک مخاطب داشت، ولی امروز نه؟
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۷۷۷۴۳
همشهری آنلاین، شقایق عرفینژاد: به این ترتیب و بر اساس آنچه گفته شده، قیمت بلیت سینما در سال جدید بر اساس درجه کیفی، موقعیت جغرافیایی سالن سینما و سئانسهای مختلف تعیین خواهد شد. طبق این طرح سقف مبلغ بلیت ۶۰ هزار تومان برای سینماهای مدرن مثل کوروش، ایران مال، فرهنگ، چارسو و صبامال در نظر گرفته شده و در سالنهای دیگر این مبلغ ۲۰ هزار تومان خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نظرتان در باره این طرح چیست؟ موافقید یا مخالف؟
موافق یا مخالف بودن اصلا موضوعیت ندارد. حرف من این است که هرگونه قیمتگذاری باید معطوف به برنامه توسعه و مخاطبشناسی باشد. سئوال این است که این برنامه توسعه و مخاطبشناسی برای این طرح موجود است یا نه؟ اگر چنین برنامهای وجود داشت ما و رسانهها باید از مطلع میبودیم که نیستیم.
گفته میشود این طرح با هدف حمایت از تولید و رونق اکران و ملاحظه وضع معیشت مردم تعیین شده است. نظر شما چیست؟
این حرفها مثل برنامههای توسعه چند ساله است که سرخطهای کلی مثل رونق تولید و حمایت از اقشار کم درآمد و رونق بخشیدن به تجارت خارجی در آن وجود دارد. اما در عمل هیچکدام اجرا نمیشود. الان اگر برنامههای توسعه را در سالهای گذشته بررسی کنیم، متوجه میشویم بخش زیادی از آنها اصلا اجرا نشده اند. قرار نیست فقط انشا بنویسیم.
مسئله دیگری که مطرح شده این است که ۴ فاکتور فیلم، زمان، سالن و سئانس برای تعیین قیمت بلیت در نظر گرفته میشود. شما فکر میکنید این ۴ عامل کافی است؟
من باز هم تکرار میکنم ما نیاز به برنامه توسعه، آمایش محیط و مخاطبشناسی داریم. باید تیپولوژی مخاطب سینمای ایران با طرحهای پیمایشی کلان احصا شود. بنا بر این آمایش مشخص میشود مخاطب سینمای ایران از چه تیپهای اجتماعی هستند و چه ژانرهایی را دوست دارند. بعد هم مهمتر از هرچیز باید به این فکر کرد که چرا در یک کشور ۸۰ میلیونی تعداد مخاطبان ثابت دو و نیم میلیون نفر است و برای آن قشری که هیچوقت پایشان را در سینما نمیگذارند، باید چه کار کرد و چطور میشود پایش را به سینما باز کرد؟ طبق آخرین پیمایش فرهنگی که من دیدم، بالای ۶۰ درصد مردم ایران هیچوقت سینما نمیروند. شما این را با کشورهای پیرامون خودمان مثل ترکیه مقایسه کنید. به نظرم باید به مرحله ای برسیم که یک نقشه راه داشته باشیم.
این طرح، طرح درستی است. ولی باید درست اجرا شود. وقتی دچار بیماری ویروسی میشوید، نباید آنتی بیوتیک بخورید یا وقتی بیماری باکتریایی دارید، داروی ضد ویروسی نمیخورید، باید آنتی بیوتیک بخورید. اول باید مشخص شود، بیماری چیست، بعد متناسب با آن نسخه پیچید. این خیلی بدیهی است. من تأکید میکنم در این گفت وگو از نظرات شخصی خودم صحبت نمیکنم. اینها بدیهیات عینی و راهبردی است. مثلا یک شرکت بزرگ صنعتی وقتی قصد دارد محصول جدیدی تولید کند، اول ذائقهشناسی میکند. ولی سینمای ایران این کار را نمیکند و چون نمیکند، محکوم به شکست است. ما میخواهیم این فیلمها را در نهایت به مخاطب عرضه کنیم. مخاطب هم مردم هستند. ولی این مخاطبشناسی انجام نشده است
فکر میکنید اگر این طرح به همین شکل اجرا شود، روی فروش فیلمها چه تأثیری خواهد داشت؟
به نظر من فروش مقطعی مثبت خواهد بود. اما دردها و زخمهای کهنهای که داریم باز سر باز میکند. ما انتخابی جز این که حرفهای باشیم و عقلانیت توسعه ای داشته باشیم، نداریم. اگر بخواهیم در باره همه چیز محفلی و گعدهای تصمیم بگیریم و منافع چند نفر در چند صنف به خیر جمعی و منافع کلی سینما ارجحیت داشته باشد، وضعیت همین خواهد بود. سال ۶۶ زیر بمب و موشک صدام و در کشوری که ۳۵ میلیون نفر جمعیت داشت، ۸۰ میلیون قطعه بلیت فروخته شده است. آمار دهه هفتاد و حتی اوایل دهه هشتاد هم خیلی خوب است. الان چرا از ۸۰ میلیون قطعه بلیت به به ۱۳ میلیون قطعه آن هم با جمعیت ۸۰ میلیون نفر رسیدهایم؟ اگر فکری برای محتوای فیلمها و سیاستگذاری تولید مبتنی بر مخاطبشناسی نداشته باشیم، هر قیمت بلیتی که بگذاریم فرقی نمیکند. چون قیمت بلیت دلیل اصلی این که سینما مخاطبش را از دست داده، نیست. مثل این است که در محلهای که همه دیابت دارند، شیرینیفروشی بزنید یا در محله فقیرنشین رستوران لوکس راه بیندازید. بدیهی است که شکست میخورید. من قصد این را ندارم که فقط انتقاد کنم یا برنامهای ندارم که حتما کار را نقد کنم. فقط بدیهیاتی وجود دارد که باید به آن توجه کرد. در کل دنیا چرخ مربع نداریم، حالا اگر فکر میکنید میتوانید چرخ مربع داشته باشید، تلاش کنید بسازید، امیدوارم کار کند و فصل جدیدی در علم باز شود!
در باره قیمت بلیت ۶۰ هزار تومانی چه نظری دارید؟
اصلا قیمت موضوعیت ندارد. اگر قیمت ۱۰۰ هزار تومان بگذارید، من میپرسم منطقش چیست، اگر ۱۰ هزار تومان هم قیمت بگذارید باز میپرسم دلیلش چیست. عدد اصلا مهم نیست، دلیل و منطق و راهبرد کلان موضوعیت دارد و نه قیمت. مثل این که بگوییم یک سلبریتی انقدر دستمزد گرفته است، این رقم اصلا مهم نیست، عقلی که چنین دستمزدی داده مهم است. باید به این عقل شک کرد. مسئله را نباید فقط به قیمت تقلیل بدهیم، مسئله خیلی فراتر از قیمت است.
از اول گفتوگو از راهکار و مشکلات کلان گفتید، از نظر شما این مشکلات و راهکار کلان چیست؟
این نقشه راه چند تا جزئیات دارد. اول از همه بازاندیشی در نحوه اکران. دیگر نمیتوانیم با سیستم دهه هفتاد اکران داشته باشیم. دوم بازاندیشی در تبلیغات، باید شیوههای نوین تبلیغاتی برای جذب مخاطب جدید داشت. سوم مخاطبشناسی، به این معنا که با یک پیمایش سراسری و ملی علایق و سلایق مخاطبان سینمای ایران را بررسی کرد. چهارم باید برنامههای رشد و توسعه و ارتقای مخاطب داشته باشیم. پنجم باید در نحوه تولید بازاندیشی کنیم. هیچ جای دنیا این مضحکه که روزی دو دقیقه فیلمبرداری مفید داشته باشند، وجود ندارد. با این کار هزینههای تولید را بالا میبرید و بعد فکر میکنید چرا فیلمها سودده نیستند. نظام پرداخت دستمزد هم بخشی از همین است. هیچ عدد و رقمی مهم نیست. در سینمایی که امسال تا الان ۴۰۰ میلیارد تومان فروش داشته که پول یک آپارتمان در یک منطقه تهران است، چطور به یک بازیگر ۵ میلیارد تومان دستمزد میدهید. از این ۴۰۰ میلیارد ده درصد هم ارزش افزوده کم میشود، ۳۶۰ میلیارد باقی میماند. از این مقدار ۱۳۰ میلیارد تومان سهم سینمادار است. میماند ۲۳۰ میلیارد تومان. با چنین رقمی دستمزد ۵ میلیاردی منطقی است؟ باز هم میگویم بحث من سر رقم نیست. سر عقلانیت است.
جدا از همه این مسائل این کار به طبقاتی شدن هنر نمیانجامد؟
از نگاه فلاسفه نابرابری در بعضی وجوه ذاتی جامعه است. ولی دولتها نباید این نابرابری را تشدید کنند. کسی که با مشکل جسمی به دنیا میآید نسبت به بقیه نابرابری احساس میکند. دولت باید شرایط زیست او را بهینه کند تا کمتر احساس نابرابری کند. شناور شدن قیمت بلیت را هم من طبقاتی شدن هنر نمیدانم. اگر با برنامهریزی برای توسعه همراه باشد حتی یک نوع سرویس دادن به همه اقشار جامعه است. سینمای ما از جایی طبقاتی شده که سه شنبههای نیم بها داریم و پنجشنبه و جمعه های پروفروش. همین الان سینمای ما طبقاتی است. این فروش طبقاتی باید شکسته شود. چه کسی گفته اوج فروش باید در روزهای سه شنبه و پنجشنبه و جمعه باشد. چرا ما برنامه برای روزها و ساعتهای دیگر نداریم؟ با یک فرمول ثابت میدانید سه شنبهها و پنجشنبهها و جمعهها شلوغ است و روزهای دیگر خلوت. با کدام منطق اجازه میدهید این ظرفیت در ۴ روز هفته بی استفاده بماند؟
در خود سینما آزادی وضعیت مخاطب این روزها چطور است؟
درسینما آزادی با وجود این که یک سوم پردیسهای دیگر سالن داریم، همچنان با پنج سالن سومین پرمخاطب کشور هستیم. در صورتی که پردیسهای دیگر ۱۲ سالن دارند. این نکته مهم است و نشان میدهد گسترش تعداد سالنها ربطی به افزایش مخاطب ندارد. سینما آزادی ماهیت نوستالژیک دارد و اقشار زیادی از مردم با آن خاطره دارند. به همین دلیل حتی در شرایطی که از تعداد مخاطبان به دلیل تکانههای سیاسی کم شده است، تا حدی مخاطب خود را دارد. ولی به عنوان یک فعال فرهنگی و هنری که ۲۰ سال سابقه کار دارم، اصلا شرایط را مطلوب نمیدانم. تعداد مخاطب ما نسبت به سال ۹۸ و پیش از کرونا به شدت افت کرده است.
اعلام قیمت جدید بلیت سینماها | ۴۵ یا ۶۰ هزار تومان؟ گیشه سینماها گرم شد | بیشترین مخاطب برای رضا عطاران، پژمان جمشیدی و پسردلفینیقیمت بلیت سینما آزادی در این قیمت شناور چطور خواهد بود؟
وقتی دستورالعملای صادر میشود، تبعیت میکنیم. ولی ما خودمان در سینما آزادی یک طرح توسعه ای انجام داده ایم که تبدیل به کتاب شده و ذائقه شناسی مخاطب را داریم. بر اساس همین تحقیقی که انجام داده ایم، قیمت را هم مشخص میکنیم. چون در این طرح سینماها آزادند، محدوده قیمت را خودشان را تعیین کنند.
کد خبر 747121 منبع: همشهری آنلاین برچسبها فیلم و سریال ایرانی سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: فیلم و سریال ایرانی سینمای ایران میلیارد تومان سینمای ایران سینما آزادی مخاطب شناسی داشته باشیم فکر می کنید هزار تومان قیمت بلیت ۸۰ میلیون فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۷۷۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت تأمین زیرساختها و ایجاد جاذبه در آموزش و پرورش
حجتالاسلام حسینی امام جمعه بافق در خطبههای نماز جمعه این هفته شهرستان گفت: حدود هشت سال قبل در شهرستان حدود ۳۰۰ معلم مازاد داشتیم، اما امروز بیش از ۳۰۰ معلم در بافق کم داریم.
او افزود: کمبود معلم مرد در شهرستان داریم؛ حال چگونه مسئله عفاف و حجاب را باید دنبال کنیم درحالیکه در مدرسه پسرانه معلم خانم درس بدهد؟
حسینی بیان کرد: امروز نیاز ما به معلم بیش از هر نیاز دیگر است و رهبر معظم انقلاب بر افزایش توانمندی معیشتی معلمان تأکید کردند.
او ادامه داد: زیرساخت را باید آماده کرد تا آموزش و پرورش جاذبه داشته باشد و جوانان به سوی شغل معلمی کشیده شوند.
خطیب جمعه بافق گفت: تمام ارگانهای ما نیرو جذب میکند، اما آموزش و پرورش نیرو میسازد و کسی که میخواهد نیرو بسازد خودش باید متدین باشد.
او تأکید کرد: یک مسئلهای باید با جدیت در مدارس دنبال شود، بحث هویت ملی دانشآموزان است به این معنی که دانش آموزان به ایرانی بودن خود افتخار کنند.
حسینی افزود: روحیه انقلابی در آموزش و پرورش باید ایجاد و تقویت شود و هرکسی با زبانش یا قلمش روحیهی انقلابی را در آموزش و پرورش تضعیف کند، خداوند اورا نخواهد بخشید.
او گفت: دانشآموزان ما باید به سوی حرفه آموزی و هنر آموزی سوق داده شوند و آموزش و پرورش نیز به این مسئله بپردازد.
امام جمعه بافق در بخش دیگری از سخنان خود گفت: امروز اول مسئلهی تمام دنیا فلسطین است و این جنبشهای دانشجویی در دنیا و کشورهای غربی، حقانیت دفاع ایران از فلسطین را نشان میدهد.
او افزود: اسرائیل امروز با بهانه یهود ستیزی، در غزه میجنگد، در حالی که ما با یهود مشکلی نداریم، ما با صهیونیست مشکل داریم.
حسینی گفت: امروز دانشآموزان ما باید به صورت عقلانی درک کنند که چرا مرگ بر آمریکا یا ظلم سرکوب این جنبشهای دانشجویی باید برای دانشآموز ما تبیین شود.